Chivalry 2 - łucznik: walka na dystans, uzbrojenie, podklasy

Łucznik to jedna z czterech głównych klas postaci w Chivalry 2, która skupia się na walce na dystans. Jak w przypadku pozostałych, dzieli się na trzy podklasy - Łucznik angielski, Kusznik i Zwiadowca. Z tej strony dowiesz się jakim uzbrojeniem dysponuje ta klasa, czym różnią się dane podklasy, a także poznasz porady z nimi związane.

Łucznik - cechy, podklasy

Jak wspomnieliśmy we wstępie, Łucznik (1) to jedna z głównych klas postaci w grze. Za wyjątkiem podklasy Zwiadowca (o której za moment), rozgrywka w tym wypadku skupia się wyłącznie na walce dystansowej. Postać grającą tą klasą od początku dysponuje bronią miotaną - różnymi rodzajami łuków, potem kuszami, a na koniec oszczepami.

Dzięki swojemu uzbrojeniu, klasa ta jest utrapieniem dla przeciwników, gdyż może bez problemu nękać ich z bezpiecznej odległości. Okupione jest to jednak praktycznie zerowym pancerzem - niektóre ataki wroga będą w stanie zabić twoją postać jednym ciosem. Co więcej, Łucznik angielski i Kusznik, dwie z trzech podklas, dysponują tylko krótkimi sztyletami do obrony w zwarciu.

W skład klasy Łucznik wchodzą następujące podklasy:

• Łucznik angielski (2) - podklasa ta jest dostępna od samego początku. Wykorzystuje do walki długie łuki, doskonale sprawdza się więc w walce na dalekich dystansach. Broń ta jednak posiada niewielkie przebicie pancerza, nie sprawdzi się więc w przypadku walki z ciężko opancerzonymi przeciwnikami i wrogami korzystającymi z tarcz. Łucznik angielski może rozłożyć palenisko, dzięki któremu możliwe jest podpalanie strzał - a co za tym idzie trafionych wrogów;
• Kusznik (3) - w walce wykorzystuje kusze. Są one wolniejsze od łuków i ciężej trafić nimi na większych dystansach, jednak świetnie przebijają pancerz, przez co doskonale nadają się do walki z każdym typem wroga. Kusznik może rozstawić osłonę by skryć się na czas przeładowania broni. Tak jak Łucznik angielski, jest on bardzo słaby w walce wręcz - unikaj jej jak ognia;
• Zwiadowca (4) - ostatnia podklasa, która łączy cechy strzelca i lekko opancerzonego piechura. Wykorzystuje do walki oszczepy, którymi świetnie radzi sobie w walce w zwarciu i które może wykorzystać w charakterze broni miotanej. Alternatywnie może przełączyć się na krótką broń i małą tarczę, niwelując nieco największą wadę klasy Łucznik. Jego zdolność specjalna pozwala mu odnowić zasób oszczepów do rzucania.

Cechą wspólną wszystkich podklas Łucznika jest najmniejsza pula punktów zdrowia i kiepski (w przypadku Zwiadowcy) lub niemal nieistniejący pancerz. Z tego powodu jest to klasa, która wymaga dużej wprawy i która sprawdzi się najlepiej w konkretnych sytuacjach - szczególnie wtedy, gdy możesz liczyć na ochronę ze strony sojuszników.

Łucznik - jak grać, porady

Walka dystansowa rządzi się trochę innymi prawami niż ta w zwarciu, grając więc którąś z podklas Łucznika warto więc pamiętać o następujących poradach:

• Pilnuj amunicji (5). Strzelec bez pocisków do swojej broni jest bezużyteczny. Amunicję uzupełnisz w skrzyniach z amunicją (6) rozstawionych na mapie - zostają one oznaczone widoczną ikonką w momencie, gdy wyczerpiesz cały zapas;

• Nie dopuść do walki w zwarciu. W większości sytuacji zakończy się to twoją błyskawiczną śmiercią. Traktuj walkę na bliskim dystansie jako absolutną ostateczność;
• Dobierz podklasę wedle potrzeb. Łucznik angielski doskonale sprawdzi się w walce z mobilnymi, lekko opancerzonymi przeciwnikami, Kusznik z kolei przeciwko ciężko opancerzonym czołgom. Zwiadowca pozwoli ci natomiast nękać wrogów na krótkim dystansie i w miarę skutecznie walczyć w zwarciu.

Spis treści: Chivalry 2 - poradnik i najlepsze porady

Następnie: Chivalry 2 - rycerz: ciężki pancerz, obrona, podklasy