Skip to main content

Europa Universalis IV - Typy państw: Święte Cesarstwo Rzymskie

Zostajemy Cesarzem i jednoczymy HRE.

W Europie istnieje unikalny twór polityczny, określany jako Święte Cesarstwo Rzymskie [Holy Roman Empire]. Jest to nietypowa federacja państw, której przewodzi cesarz wybierany przez siedmiu elektorów. Cesarstwo jest jedynym tworem tego typu i cechuje się unikalnymi mechanizmami.

Cesarstwo - co warto wiedzieć?

Cesarzem może zostać władca dowolnego kraju, niekoniecznie wchodzącego w skład samego cesarstwa. Musi jednak spełnić kilka warunków:

  • zyskał przynajmniej o jeden głos więcej niż jego konkurenci - lub zremisował z nimi, jeśli dotychczasowy cesarz pochodził z tego samego kraju;
  • nie jest kobietą - panie mogą zasiadać na tronie, jeśli aktualny cesarz podjął taką decyzję posiadając żeńskiego spadkobiercę;
  • jest katolikiem - wyznawcy protestantyzmu mogą przejąć tron, jeśli ich liga zwyciężyła w wojnie oraz został podpisany pokój Westfalski;
  • jest niezależny - wasale nie są brani pod uwagę;
  • jest monarchą - przywódcy republik oraz teokracji nie są brani pod uwagę.

Na Święte Cesarstwo Rzymskie (określane w grze jako HRE) składa się kilkadziesiąt prowincji w dzisiejszych Niemczech, Austrii oraz Włoszech. Granice te mogą się jednak zmienić, jeśli jakiś kraj postanowił opuścić cesarstwo lub do niego dołączyć (druga z akcji wymaga bardzo dobrych stosunków z obecnym Cesarzem).

Wszystkie kraje członkowskie cieszą się względnym bezpieczeństwem - jeśli jakieś państwo wypowie im wojnę nie posiadając casus belli, cesarz będzie zobowiązany do zaatakowania agresora. Działa to także wewnątrz samego Cesarstwa - jeśli dwa księstwa skoczą sobie do gardeł, może się to zakończyć wielkim konfliktem w łonie całej federacji. Ponadto Cesarz może zarzucić zwycięskiemu zaborcy posiadanie nieprawnych posiadłości, tym samym znacznie obniżając ich statystyki i zwiększając ryzyko buntu.

Okno Cesarstwa można w każdej chwili podejrzeć klikając na małą ikonkę dwugłowego orła w prawym dolnym rogu ekranu. W tym miejscu widać szereg interesujących informacji:

Kraj pochodzenia Cesarza - przywódca Cesarstwa otrzymuje szereg przydatnych premii, a ponad to zyskuje dostęp do unikalnych opcji dyplomatycznych oraz decyzji;

Poziom autorytetu - procentowy wskaźnik informujący o tym, jak dużym szacunkiem cieszy się Cesarz. Do wprowadzania nowych reform potrzeba co najmniej 50 punktów autorytetu - wzrastają one jeśli w Cesarstwie panuje względny spokój (nie ma wojen wewnętrznych, istnieje ponad 25 państw członkowskich oraz przynajmniej jedno wolne miasto), a spada w wyniku wewnętrznych konfliktów, wojen religijnych oraz strat terytorialnych poniesionych przez Cesarstwo.

Elektorzy - tym mianem określane są państwa, które głosują nad wyborem nowego Cesarza w momencie śmierci tego obecnego. Elektorów jest zwykle siedmiu, ale liczba ta może ulec zmianie, jeśli ich kraje zostały podbite. Elektorzy będący wasalami zawsze głosują na swoich suwerenów, a Cesarz może wyznaczyć nowych elektorów spośród wszystkich państw w Cesarstwie. O tym, na kogo będą głosować, informuje mała tarcza obok ich herbu - schlebianie elektorom i utrzymywanie z nimi pozytywnych stosunków zwiększa szansę na to, ze otrzymamy ich głos.

Książęta - pod tą nazwą kryją się wszystkie kraje należące do Świętego Cesarstwa Rzymskiego. To właśnie spośród nich Cesarz może dobierać elektorów;

Imperialne reformy - lista reform, które przeprowadzić może Cesarz. Do wprowadzenia każdej z nich potrzebne są głosy co najmniej połowy wszystkich książąt. Ostatnia skutkuje wchłonięciem wszystkich państewek wchodzących w skład Cesarstwa przez kraj Cesarza - w ten sposób powstaje unikalne państwo, które także nazywa się Świętym Cesarstwem Rzymskim;

Opuszczenie HRE - kraje członkowskie mogą opuścić Cesarstwo, jednak zwykle wiąże się to z interwencją militarną Cesarza oraz serią nieprzyjemnych wojen z książętami;

Likwidacja HRE - jeśli jakieś państwo kontroluje stolicę Cesarza oraz stolice wszystkich elektorów, wówczas może zlikwidować Cesarstwo. W ten sposób anulowane są wszystkie związane z nim mechanizmy. Równocześnie skutkuje to natychmiastowym spadkiem prestiżu zaborcy o 100 punktów.

Możliwości Cesarza

Po co starać się o zostanie Cesarzem? Przede wszystkim ze względu na szereg pozytywnych modyfikatorów, które otrzymuje władca Cesarstwa:

  • +5% atak szpiegów;
  • +1 prestiżu rocznie;
  • +1 doradca do wyboru (każdego typu);
  • +1 darmowy generał;
  • +1 limit relacji dyplomatycznych;
  • +50 limit sił ludzkich za każdy kraj członkowski;
  • +0.5 limit oddziałów za każdy kraj członkowski;
  • +2 przychód z podatków za każde wolne miasto.

Jak widać, Cesarz cieszy się szeregiem przydatnych premii, dzięki którym może sprawniej kierować swoim państwem. Ponadto zyskuje też dostęp do unikalnych opcji dyplomatycznych:

  • Przyznanie statusu elektora - to coś, na co każde państwo chętnie się zgodzi. Cesarz nie może przyznać tego statusu swojemu wasalowi, ale może najpierw dać państwu stołek elektora, a następnie uczynić go wasalem;
  • Przyznanie statusu wolnego miasta - miastami tego typu mogą zostać wyłącznie kraje władające co najwyżej jedną prowincją. Jeśli staną się wolnymi miastami, otrzymają szereg premii ekonomicznych, zaś sam cesarz zwiększy swój przychód z podatków o 2 dukaty;
  • Demand Unlawful Territory - jeśli jakiś kraj przejął prowincję znajdującą się na terenie Cesarstwa, Cesarz może użyć tej opcji aby zmusić to państwo do oddania przywłaszczonych terytoriów (w razie odmowy agresor otrzymuje znaczne kary ekonomiczne i zwiększa się ryzyko buntu);
  • Bestow Imperial Grace - polepsza stosunki dyplomatyczne z wybranym księciem Cesarstwa o 40 punktów, ale kosztem autorytetu.

Ponadto w zależności od okoliczności Cesarz może też wypowiadać wojny elektorom którzy przyjęli reformację i odbierać im prawo do głosowania, bronić Cesarstwa przed obcymi najeźdźcami, wyzwalać zaanektowane księstwa oraz wymuszać zmianę religii w krajach wchodzących w skład Cesarstwa. Zakres dostępnych opcji jest więc całkiem szeroki.

Reformy

Celem każdego Cesarza jest przeprowadzenie jak największej ilości reform imperialnych, prowadzących w ostateczności do zjednoczenia rozbitego pseudo-państwa. Wszystkie reformy oddziałują zarówno na kraj Cesarza, jak i wszystkie książęta - kilka ustaw ma też znaczenie dla całego Cesarstwa. Warto utrzymywać pozytywne relacje z książętami, ponieważ do przegłosowania reform trzeba uzyskać ponad połowę wszystkich głosów oraz wydać 50 punktów autorytetu.

Call for Reichreform

Cesarz Książęta Inne
-5% koszt wznoszenia budynków
-5% koszt podwyższenia poziomu rozwoju prowincji
-5% koszt wznoszenia budynków
-5% koszt podwyższenia poziomu rozwoju prowincji
Cesarz zyskuje casus belli przeciwko krajom nie będącym książętami, a posiadającym prowincje na terenie Cesarstwa

Institute Reichsregiment

Cesarz Książęta
+1 dyplomataB
+1 reputacja dyplomatyczna
-2 niezadowolenie [National Unrest]

Reform the Hofgericht

Cesarz Książęta
+0.5 prawowitości [Legitymacy] rocznie
-10% kosz asymilacji prowincji [Core]
+0.5 prawowitości [Legitymacy] rocznie

Enact Gemeiner Pfennig

Cesarz Książęta
+20 podatki +1 reputacja dyplomatyczna

Ewiger Landfriede

Cesarz Książęta Inne
+0.5 prestiż rocznie -5% koszt technologii Kraje członkowskie nie mogą wypowiadać sobie wojen

Proclaim Erbkaisertum

Cesarz Książęta Inne
+25% przyrost autorytetu +0.5 prawowitości [Legitymacy] rocznie Cesarz nie jest już wybierany - urząd staje się dziedziczny. Wasale Cesarza należący do Cesarstwa nie liczą się już do limitu relacji dyplomatycznych.

Revoke the Privilegia

Cesarz Książęta Inne
+25% przyrost autorytetu -10% koszt podwyższenia stabilności Wszystkie księstwa głosujące „za” stają się wasalami, a przeciwnicy opuszczają Cesarstwo (Cesarz zyskuje casus belli przeciwko nim)

Renovatio Imperii

Państwo Cesarza wchłania swoich wasali, zyskuje casus belli przeciwko wszystkim krajom na terenie wcześniejszego Cesarstwa i zmienia typ państwa na Imperium. Wszystkie kultury należące do niemieckiej grupy kulturowej są od tego momentu traktowane jako akceptowane. Nowopowstały kraj nazywa się Świętym Cesarstwem Rzymskim, a jego władca („Kaiser”) zyskuje +1 prestiżu rocznie oraz premię +5% do przychodu z podatków.

Następnie: Europa Universalis IV - Technologia

Powrót do spisu treści: Europa Universalis IV - Poradnik, Solucja - kompletny przewodnik

Zobacz także