Gra o Tron - zakończenie: co się wydarzyło, wyjaśnienie
Jak kończy się adaptacja Pieśni Lodu i Ognia.
„Grę o Tron” można bez wahania nazwać jednym z najważniejszych seriali w historii telewizji. Produkcja ta udowodniła, że seriale mogą mieć rozmach kinowego widowiska, przez osiem lat przyciągając miliony widzów przed telewizory. W tym miejscu dowiesz się wszystkiego o zakończeniu „Gry o Tron”.
UWAGA NA SPOILERY: Jak wskazuje tytuł strony, zamieszczamy tutaj informacje o fabularnych szczegółach serialu. Jeśli nie chcesz ich poznać, opuść stronę lub wróć tu w przyszłości. Możesz też przejść do działu filmy i seriale lub na stronę główną serwisu i przeczytać codzienną dawkę informacji ze świata gier, seriali i filmów.
Na tej stronie - skocz do sekcji:
- Sytuacja geopolityczna Westeros w 8. sezonie
- Ostateczna bitwa z białymi wędrowcami
- Daenerys i Jon Snow kontra Cersei
- Bitwa o Królewską Przystań
- Kto przejął władzę w Westeros
- Jak kończy się historia pozostałych postaci
Sytuacja geopolityczna Westeros w 8. sezonie
Rozpoczęta w pierwszym sezonie walka o tron zdaje się być niczym wobec nadchodzącej armii nieumarłych z Nocnym Królem na czele. Szeregi białych wędrowców zasilił wskrzeszony smok Visarion, dzięki któremu Nocny Król zniszczył Mur, dzielący dziką północ od cywilizowanego świata. Teraz już nic nie stoi na przeszkodzie, aby armia nieumarłych zalała Westeros.
Jon Snow i Daenerys Targaryen zdają sobie sprawę z zagrożenia. Zjednoczona przez Snowa Północ zawiera sojusz z przybyłą do Westeros wielką armią Daenerys i wspólnie przygotowują się do obrony przed nieumarłymi, którzy zbliżają się do Winterfell.
Niestety, nie każdy ma ochotę zjednoczyć się w obliczu zagrożenia. Zasiadająca na Żelaznym Tronie Cersei Lannister, mimo początkowego zobowiązania, nie chce wysłać swej armii do pomocy. Zamiast tego jednoczy siły z dysponującym pokaźną flotą okrętów Euronem Greyjoyem. Liczy na to, że armia Daenerys i Jona zostanie pokonana przez białych wędrowców i tym zniknie zagrożenie dla jej władzy.
Zdaniem Jaimiego Lannistera, Cersei popełnia błąd. Brat królowej postanawia przejść na stronę jej przeciwników i wyrusza na północ, aby poinformować ich o jej planach. Ze względu na dawne konflikty Starkowie nie chcą mu zaufać, lecz Brienne ręczy za swojego dawnego towarzysza niedoli.
W Winterfell dochodzi do zjednoczenia rodzeństwa Starków. Po wielu latach rozłąki każdy z nich jest zupełnie innym człowiekiem. Sansa stała się sprytną i wyrachowaną dyplomatką, Arya śmiertelnie niebezpieczną zabójczynią, a Jon mądrym i dojrzałym władcą. Najbardziej zmienił się jednak Bran. Został Trójoką Wroną - potężnym wieszczem, sięgającym wzrokiem daleko w przyszłość. Został przy tym pozbawiony emocji i, jak sam twierdzi, nie jest już Branem Starkiem.
W międzyczasie Samwell Tarly odkrył prawdę o pochodzeniu Jona Snowa. Nie jest on bękarcim synem Neda Starka, a dzieckiem Rhaegara Targaryena i Lyanny Stark, którzy przed laty wzięli potajemnie ślub. Tym samym okazuje się, że Jon ma prawo do tronu Westeros. Snow wyjawia swój sekret Daenerys, która sama pragnie zasiąść na tronie.
Ostateczna bitwa z białymi wędrowcami
Połączone siły Północy i Daenerys przygotowują się do bitwy z nieumarłymi. Pomimo zjednoczenia lokalnych rodów, nieustraszonej armii Dothraków, wyszkolonych do zabijania Nieskalanych oraz magicznego wsparcia Melisandre, morale nie są zbyt wysokie. Nieumarli nie czują strachu, bólu ani zmęczenia, co czyni ich niezwykle trudnymi przeciwnikami.
Będący na pierwszej linii frontu Dothrakowie zostają momentalnie pochłonięci przez skrywającą się w mroku hordę. Nie pomogła im nawet magicznie wzmocniona broń. Przeważająca armia wroga forsuje mury zamku, a Nocny Król okazuje się być niewrażliwym na smoczy ogień. Wskrzesza też poległych w boju żołnierzy i ciała złożonych w krypcie Starków. Jego celem jest odnalezienie i zabicie Brana, który ukrywa się w Bożym Gaju.
W bitwie ginie Lyanna Mormont, bohatersko pokonując nieumarłego giganta. Śmierć ponosi też Jorah Mormont, stając w obronie Daenerys. Wielokrotnie wskrzeszany Beric Dondarrion ponosi ostateczną śmierć, broniąc Aryi. Według Melisandre, był wskrzeszany tyle razy, ponieważ jego przeznaczeniem było ochronienie Starkówny w tym właśnie momencie. Podczas bitwy ginie też Theon Greyjoy, stając naprzeciw zmierzającemu ku Branowi Nocnemu Królowi. Tym samym odkupuje swoje winy wobec rodu Starków.
Melisandre mówi Aryi, że to właśnie jej przeznaczeniem jest zabicie Nocnego Króla. Podczas próby skrytobójstwa zostaje pochwycona przez władcę nieumarłych, lecz sprytem udaje się jej wbić sztylet z valyriańskiej stali w trzewia wroga. Nocny Król ginie, a wraz z nim padają wszyscy wskrzeszeni przez niego nieumarli. Zło zostało zażegnane.
Daenerys i Jon Snow kontra Cersei
W Winterfell świętowane jest zwycięstwo. Daenerys mianuje Gendry’ego, bękarciego syna króla Roberta, prawowitym Baratheonem i dziedzicem zamku Koniec Burzy. Tormund i dzicy wyruszają z powrotem na północ. Melisandre zaś, wypełniwszy swe zadanie, zdejmuje z siebie iluzję młodości i pozwala sobie umrzeć naturalną, spowodowaną sędziwym wiekiem śmiercią.
Wygrana z upiorną armią nie oznacza jednak pokoju w Westeros. Daenerys pragnie odzyskać tron, który przez pokolenia należał do rodu Targaryenów. Cersei jednak nie zamierza się poddać. Wysyła Bronna, aby ten zabił jej braci - Tyriona i Jaimiego. Najemnik zostaje jednak odwiedziony przez nich od tego pomysłu ofertą objęcia władzy na zamku w Wysogrodzie.
Daenerys prosi Jona, aby zachował swoje pochodzenie w sekrecie, ten jednak zdradza swoją tajemnicę rodzeństwu. Sansa wolałaby, aby to jej brat zasiadł na tronie. Przekazuje poufną informację Tyrionowi, a ten dzieli się nią z Varysem i wspólnie zastanawiają się, czy prawy i zrównoważony Jon nie byłby lepszym władcą, niż coraz bardziej bezwzględna i radykalna Daenerys.
Jon i Daenerys ruszają ze swoimi armiami na Smoczą Przystań. Okazuje się, że połączone siły Lannisterów i Greyjoyów są przygotowane nawet na zagrożenie ze strony smoków. Jeden z nich, Rhaegal, zostaje zabity za pomocą umieszczonej na okręcie balisty. Flota Eurona rozbija okręt, na którym płynie Tyrion, Szary Robak i Missandei. Kobieta zostaje pojmana i staje się zakładniczką Cersei.
Daenerys wraz ze swoimi doradcami i niewielkim oddziałem Nieskalanych udaje się pod bramy Królewskiej Przystani, aby pertraktować z Cersei. Jest gotowa zaatakować miasto z pomocą smoka. Tyrion chce załagodzić sytuację i uchronić życia niewinnych, prosząc o uwolnienie Missandei. Królowa nie daje się jednak przekonać i każe swojemu osobistemu ochroniarzowi, Górze, ściąć Missandei. Przekreśliło to szanse na pokojowe rozwiązanie konfliktu.
Bitwa o Królewską Przystań
Śmierć przyjaciółki wzbudza gniew w Daenerys. Varys, dostrzegając kruchość psychiki swojej królowej, nakłania Jona do objęcia tronu. Ten jednak odmawia, pozostając wiernym Matce Smoków. Zdrada Varysa wychodzi na jaw, za co zostaje skazany na śmierć w smoczym ogniu.
Tyrion nadal pragnie uratować stolicę przed rzezią. Dowiaduje się, że żołnierze Daenerys pojmali zmierzającego na spotkanie z Cersei Jaimiego. Tyrion uwalnia brata, licząc, że przemówi on do rozsądku ich siostrze. Do miasta zmierzają też Ogar i Arya. Oboje pragną zemsty - Ogar na swoim bracie Górze, a Arya na Cersei.
Rozpoczyna się bitwa. Flota Eurona i mury miejskie nie mają szans ze smoczym ogniem dosiadanego przed Daenerys Drogona. Nieskalani, Dothrakowie i wojska Północy szybko podbijają miasto, zmuszając jego obrońców do kapitulacji. Pozorny koniec bitwy staje się jednak początkiem tragedii.
W Daenerys budzi się szaleństwo, którego doświadczali jej przodkowie. Lecąc na smoku niszczy mury miejskie, zabijając cywili i zostawiając po sobie zgliszcza. Nieskalani pozostają jej wierni, mordując żołnierzy, którzy skapitulowali, a także niewinnych żołnierzy. Zdezorientowany i przerażony Jon chciałby powstrzymać rzeź, lecz nie jest w stanie nic zdziałać.
Jaime dociera do Czerwonej Twierdzy i staje do pojedynku z Euronem. Wygrywa z nim, lecz sam odnosi ciężkie rany. W kierunku walącego się zamku zmierzają też Arya i Ogar. Mężczyzna odwodzi dziewczynę od pomysłu zemsty na Cersei, każąc jej uciekać. Sam udaje się na miejsce, stając do bratobójczej walki z Górą. Obaj giną w smoczym ogniu i ruinach walącego się zamku. Jaime jednoczy się z Cersei. W swoich ostatnich chwilach wybaczają sobie, a także wyznają miłość. Giną pod gruzami walącej się twierdzy.
Po bitwie dogasają zgliszcza zniszczonego miasta. Daenerys staje się tyranką, chcącą władać za pomocą terroru. Tyrion wyraża dezaprobatę i odmawia przyjęcia roli namiestnika, za co zostaje skazany. Jon również dostrzega zagrożenie i za namową Aryi i Tyriona postanawia powstrzymać królową.
Jon nie jest w stanie przemówić Daenerys do rozsądku. Wciąż żywi do niej uczucie, dlatego zabicie szalonej królowej przysparza mu mnóstwo bólu. Jest jednak gotów to zrobić dla dobra królestwa. Drogon, widząc to, topi swoim ogniem Żelazny Tron, chwyta zwłoki swojej władczyni i odlatuje w nieznanym kierunku.
Kto przejął władzę w Westeros
Zabicie Daenerys Targaryen przez Jona nie jest odbierane jednoznacznie przez zebranych w stolicy lordów. Rodzina uważa go za bohatera, a Nieskalani pragną go ukarać. Jako że nie ma króla, który wydałby ostateczną decyzję, Tyrion proponuje zebranym w stolicy lordom wybranie nowego władcy. Ci jednaknie potrafią dojść do porozumienia, więc wychodzi z własną propozycją: królem powinien zostać Bran Stark.
Argumentuje to jego determinacją i wolą przetrwania, która doprowadziła kalekiego chłopca do zostania Trójoką Wroną, a także wszechwiedzą o minionych wydarzeniach, obiektywnym spojrzeniem i brakiem ryzyka, że poniosą go emocje. Jako atut wymienia też fakt, że Bran nie jest w stanie spłodzić potomstwa, a także nie pragnie władzy. Dzięki temu będzie można zerwać z dziedziczeniem władzy i wprowadzić monarchię elekcyjną. Kolejnych królów mają wybierać najważniejsi lordowie Westeros.
Król Bran Kaleki postanowił uczynić Tyriona swoim namiestnikiem. Powołał także nową małą radę, w której skład weszli Brienne jako dowódczyni straży, Davos jako zarządca floty, Bronn w roli starszego nad monetą oraz Sam jako wielki maester. Wspólnie pracują nad odbudową miasta i zaprowadzeniem porządku w królestwie.
Jak kończy się historia pozostałych postaci
Aby uniknąć konfliktu z Nieskalanymi, pragnącymi kary dla Jona Snowa, król decyduje się na rozwiązanie kompromisowe. Jon musi wrócić do Nocnej Straży. Mężczyzna wyrusza do Czarnego Zamku, gdzie spotyka się z Tormundem i Duchem. Wraz z nimi, oraz chroniącymi się na zamku dzikimi wyrusza dalej na północ.
Bran spełnia wolę swojego rodzeństwa i czyni północ autonomicznym królestwem. Na tronie w Winterfell zasiada Sansa. Arya za to decyduje się opuścić Westeros i odkrywać nieznane dotąd lądy. Odpływa na statku kierującym się na zachód. Yara Greyjoy obejmuje władzę nad Żelaznymi Wyspami, Podrick zostaje mianowany rycerzem, a Szary Robak z Nieskalanymi udaje się na Naath, rodzimą wyspę Missandei.