Warsaw - Recenzja: wspomnienie Powstania Warszawskiego

Choć Warsaw czerpie silne inspiracje ze świetnego Darkest Dungeon, to umiejscowienie gry w realiach Powstania Warszawskiego pozwoliło stworzyć własną, unikatową tożsamość. Dzięki temu liczy się nie tylko skuteczność w walce, ale również umiejętność unikania ryzyka i zarządzania zasobami, choć czasem wydaje się to wręcz niemożliwe.

Gra polskiego studia Pixelated Milk przenosi gracza w czasy II wojny światowej, 1 sierpnia 1944 roku. Naszym zadaniem jest przetrwać całe Powstanie Warszawskie, czyli dokładnie 63 dni. Gra nie opowiada konkretnej historii, a skupia się na krótkich opowieściach, opartych na prawdziwych wydarzeniach.

Sednem gry jest zatem rozgrywka, która bliźniaczo przypomina Darkest Dungeon, szczególnie w zakresie walki. Potyczki przebiegają w turach, gdzie obie strony wykonują akcje naprzemiennie. Za pomocą umiejętności, zależnych od posiadanej broni i klasy postaci, możemy atakować przeciwników, wspierać sojuszników i budować osłony.

Nowym rozwiązaniem wyróżniającym Warsaw na tle produkcji A Red Hook Studios jest możliwość umiejscowienia postaci w dwóch rzędach. Daje to szerszy zakres możliwości taktycznych. Warto przemieszczać bohaterów między liniami, ponieważ atak na ukos - z dolnego rzędu na górny lub odwrotnie - zwiększa zadawane obrażenia. Brakuje tylko wirtualnej siatki na podłożu lub innego sposobu na skuteczne określenie pozycji zarówno członków zespołu, jak i oponentów.

Ponieważ Powstanie objęło całą Warszawę, przed rozpoczęciem misji określamy, w której części stolicy podejmiemy działania. Decyzja jest niezwykle istotna, ponieważ w ten sposób dbamy o morale i poziom wyczerpania danej dzielnicy. Jeśli spadną do zera, Powstanie w tym rejonie upadnie, a nasz przychód zmniejszy się. W ten sposób stracimy jedyne znaczące źródło zasobów - tutejszej waluty.

Ekonomia gry bardzo skrupulatnie odzwierciedla powstańcze realia. Zdobywany ekwipunek w trakcie wykonywania misji jest niewielki i jedynie w minimalnym stopniu uzupełnia brakujące zapasy amunicji, leków, flar czy kompasów. W związku z tym musimy korzystać z usług handlarza, który znajduje się w naszej kryjówce.

Wszystkie towary są jednak bardzo drogie i nie wystarcza funduszy na uzupełnienie pustych magazynów. A przecież za zasoby werbujemy również nowych członków czy wyruszamy na wyprawy, aby poprawić morale w danej dzielnicy. Musimy podjąć decyzję, co w danej chwili jest dla nas najpilniejsze, ponieważ środków starczy tylko na jeden zakup.

Z początku wszystkiego jest pod dostatkiem. Mamy zapasy amunicji i broni, apteczek. Jesteśmy gotowi na walkę z okupantem. Doskonale przedstawia to przebieg rozgrywki. Pierwsze 10-15 dni nie sprawi za wiele problemów. Wszystkie misje realizujemy bez większych przeszkód. Dopiero wraz z postępem czasu zapasy kurczą się, a w konsekwencji z coraz większej liczby misji wracamy na tarczy.

Czujemy, że Powstanie zmierza ku upadkowi - ciężko wyobrazić sobie to, co przeżyli rodacy na własnej skórze, ale poziom trudności gry zdaje się to dobitnie podkreślać. Warsaw zmusza tym samym do refleksji.

Kiedy brakuje nam wszystkich zasobów, pozostaje jedynie unikanie walki. Wybieramy zatem misję wśród walczących jeszcze dzielnic, która skupia się na łagodzeniu konfliktów cywili czy zbieraniu zrzutów. W ten sposób chodząc po ulicach Warszawy realizujemy cele zadania.

Musimy jednak czuwać nad Punktami Akcji, których otrzymujemy sto na każdą misję. Za ich pomocą przemieszczamy się po mieście lub używamy ekwipunku. W momencie kiedy spadną do zera, a my nie zrealizujemy celów zadania, kończy się ono niepowodzeniem.

Po każdej wyprawie podejmujemy decyzję w sprawie postawionego przed nami wydarzenia. Konsekwencje są rożne. Możemy zdobyć nowego członka drużyny lub trochę ekwipunku, poprawić morale w danej dzielnicy lub zwiększyć impet Powstania, który jest odpowiednikiem zaangażowania ludności w działania zbrojne.

Oczywiście wyniki naszych działań mogą być wręcz odwrotne. W nieszczęśliwym wypadku zginął jeden z naszych żołnierzy lub morale miasta raptownie spadły? W Warsaw musimy być gotowi na każdy scenariusz.

Świetnie prezentuje się strona audiowizualna produkcji. Estetyczna, komiksowa grafika 2D z nałożonym delikatnym szumem, a do tego przepiękne, ręcznie rysowane tła potyczek. Wszystkie elementy zaskakująco dobrze oddają ciężki, wojenny klimat. Całość idealnie uzupełnia muzyka, która podkreśla powagę sytuacji, a jednocześnie pasuje do powstańczych działań.

Warsaw ma problemy ze stabilnością na PC. Podczas potyczki z żołnierzami III Rzeszy zdarzało się, że traciliśmy możliwość wykonywania dowolnej akcji. Gra nie zawieszała się, ale utknęła w naszej turzej i konieczny był restart aplikacji. Innym razem po wczytaniu zapisu gry, produkcja zawieszała się w trakcie ekranu wczytywania misji. W konsekwencji utraciliśmy postęp z kilku godzin zabawy, ponieważ konieczne było rozpoczęcie przygody od nowa. Miejmy nadzieję, że twórcy szybko naprawią te błędy stosowną aktualizacją.

Warsaw wzbudza kontrowersje w kontekście wiernego odwzorowania przebiegu Powstania Warszawskiego. Z każdym kolejnym dniem czujemy, jak nasze działania mają coraz mniejszy wpływ na losy Warszawy. I choć historia taki tok zdarzeń potwierdza, to jako gracze w ostatnich dniach jesteśmy właściwie bezradni i zabierane są nam wszystkie dotychczasowe narzędzia. Nie pozostaje nic innego jak czekać i liczyć, że postępy z pierwszych dni wystarczą, by ujrzeć 63 dzień.

Nie ulega jednak wątpliwości, że Warsaw to dobry i przemyślany projekt, który w dużej mierze opiera swoje założenia o inną, znaną produkcję. Skutecznie rozwija formułę o zarządzanie zasobami i rozbudowuje system walki. I zmusza do przemyśleń, a przecież niewiele gier to dzisiaj potrafi.

Recenzja Warsaw została przygotowana na podstawie egzemplarza na PC, dostarczonego nieodpłatnie przez firmę Pixelated Milk.