Mapowanie tekstur, Rodzaje map, Teselacja

Mapowanie tekstur

Mapowanie tekstur to sposób, w jaki trójwymiarowe obiekty otrzymują swoje zewnętrzne właściwości, takie jak kolor, zagłębienia, przezroczystość czy poziom odbić światła.

Diffuse Map

Najpopularniejsza i najprostsza technika nakładania tekstur na obiekt. Obraz nakładany jest po prostu na trójwymiarowy model, zachowując oryginalne kolory.

Bump map

Ta technika umożliwia symulowanie zagłębień czy zmarszczek na płaskich teksturach, tworząc wrażenie głębi i trójwymiarowości. Nie zmienia się model obiektu, co pozwala na zaoszczędzenie mocy obliczeniowych.

Normal map

Ta technika umożliwia symulowanie zagłębień czy zmarszczek na płaskich teksturach, tworząc wrażenie głębi i trójwymiarowości. Nie zmienia się model obiektu, co pozwala na zaoszczędzenie mocy obliczeniowych. Różnicą w porównaniu z bump mappingiem jest nieco szybsze generowanie efektów, przy większym wykorzystaniu zasobów obliczeniowych.

Displacement map

Tekstura przechowująca informacje na temat wysokości elementów, umożliwiając ich podnoszenie i opuszczanie, tworząc bardziej realistyczny obraz. Alternatywa dla bump map czy normal map. Technika nie była szeroko stosowana, ponieważ wymaga dodatkowej teselacji obiektów, czyli podzielenia ich na mniejsze części.

Parallax occlusion

Kolejna technika proceduralnego generowania trójwymiarowych detali na płaskich teksturach i powierzchniach. Zamiast tworzyć nową geometrię, parallax occlusion bazuje na przygotowanych mapach (displacement map, powyżej). Dzięki temu możliwe jest tworzenia realistycznych efektów bez znacznego obciążania procesora.

Glow map

Umożliwia deweloperom określenie, które elementy tekstury powinny błyszczeć, określając także kolor i kształt.

Opacity map

Ten typ „tekstury” umożliwia zamienienie przygotowanych modeli - lub ich fragmentów - w przezroczyste powierzchnie, prezentując na przykład wnętrze kuli.

Specular Map

Ta technika determinuje, w których miejscach błyszczącego obiektu pojawią się jaśniejsze odbicia światła.

Reflection Map

Określa tekstury, które odbijają pozostałe elementy sceny. Technika jest ograniczona przez metodę zastosowaną do przechowania danych na temat tej sceny i najczęściej nie pozwala na generowanie dynamicznych odbić, takich jak wizerunek postaci gracza w lustrze.

Tessellation, Teselacja

Szeroko reklamowana metoda. W dużym skrócie, polega na rozbiciu elementów powierzchni (wielokątów - polygonów) na prostsze figury.

W ten sposób deweloperzy pozyskują dodatkowe informacje, które mogą następnie wykorzystać przy dodawaniu szczegółów do modeli. Za pomocą nakładania displacement map można na przykład nadać głębię poszczególnym polygonom, tworząc bardziej realistyczne i „gładsze” obiekty.

Teselacja może zastąpić mniej zaawansowany bump mapping, ale także umożliwić przygotowania jednego modelu, który następnie zyskuje i traci na szczegółach za pomocą teselacji, dostosowując się do dostępnych mocy obliczeniowych i odciążając deweloperów.

Powrót do spisu treści: Słownik pojęć graficznych