Najlepsze gry RPG w historii
Różnorodne i doskonałe.
Persona
[ Strona: 11 z 24 ]
W naszym kręgu kulturowym firma Atlus nie jest raczej szerzej znana, poza graczami interesującymi się produkcjami z Dalekiego Wschodu. Tymczasem japońskie studio funkcjonuje już od 1986 roku, mając w dorobku kilka setek gier stworzonych na kilkadziesiąt konsoli. Jedną z najbardziej znanych serii, mającej sporo fanów również na półkuli zachodniej, jest Persona.
Fabularna saga spod znaku Persony została zapoczątkowana w 1996 roku przez Revelations: Persona, wydaną na konsolę Sony PlayStation. Fabularny schemat większości odsłon przedstawia się podobnie.
Głównymi bohaterami są grupy dorastających nastolatków uczęszczających do szkoły (jedynie w trzeciej części są to dorośli). Rozgrywka odbywa się na dwóch poziomach - w świecie rzeczywistym oraz fantastycznym, gdzie mierzymy się z różnego rodzaju wrogami.
I tak w rzeczywistym świecie nawiązujemy relacje z różnymi ludźmi, eksplorujemy świat, udajemy się do miejsc rozrywki, a także podejmujemy się różnych działań rozwijających naszą postać. W drugiej części przenosimy się do abstrakcyjnego świata, a gra zaczyna nawiązywać do dungeon crawlerów. Przechodzimy przez kolejne labirynty i lokacje walcząc z napotkanymi przeciwnikami, w tym z potężnymi bossami. Jak przystało na RPG rodem z Japonii, starcia odbywają się na charakterystycznych planszach w systemie turowym.
Na przestrzeni lat seria była stale rozwijana, a autorzy nie bali się do powyższego schematu dodawać zupełnie nowych rozwiązań. Przykładowo w Persona 3 pojawiła się rozbudowana możliwość nawiązywania relacji z napotkanymi osobami. W ten sposób można nie tylko zacieśniać więzy z bliskimi osobami, ale także sprawiać, że stają się skuteczniejsze w walce.
Tytułowa persona odwołuje się do psychologii Carla Junga prowadzącego badania na początku XX wieku. Persony, to inaczej maski noszone przez bohaterów w trakcie życia społecznego. Sprawiają, że ludzie mogą funkcjonować w społeczeństwie, ale nie pokazują wszystkich wewnętrznych przeżyć jednostki. Jedną z nich są tak zwane cienie, czyli ciemne strony ludzkiej psychiki, które w grze występują najczęściej w postaci wrogów. Podobnych odniesień do psychologii Junga jest w całej serii znacznie więcej.
Na pierwszy rzut oka produkcje z serii Persona mogą wydawać się absurdalne. Zarówno jeśli chodzi o warstwę fabularną, w tym wygląd przeciwników, jak i zachowanie bohaterów (przechodzenie do równoległego świata wchodząc do telewizora). Pod tą warstwą zaplanowanego szaleństwa poruszane są jednak tematy bardziej przyziemne, takie jak przyjaźń, wpływ mediów na codzienne życie, korupcja czy depresja.
Najnowsza odsłona serii, Persona 5, okazała się świetną kontynuacją wydanej dziewięć lat wcześniej poprzedniczki i jednym z największych zaskoczeń 2017 roku. Komiksowa stylistyka, interesujące postacie, ogromna ilość różnych czynności do wykonania sprawiają, że po jednorazowym ukończeniu zabawy stale mamy ochotę na więcej. A na poznanie wszystkich smaczków trzeba przeznaczyć naprawdę wiele godzin, bo nawet jednorazowe przejście gry może zająć dziesiątki godzin.
- Zobacz kolejną grę na następnej stronie!
- Daj się zaskoczyć - wybierz losowo jeden tytuł
Wróć do pierwszej strony: Najlepsze gry RPG w historii